અનમોલ ભારતીયો

સુભાષ ચંદ્ર બોસે ભલે ખુલીને ક્યારેય પણ પોતાના પ્રેમ વિશે વાત ન કરી હોય, પરંતુ લખાયેલાં પત્રો તેમના અને એમિલીનાં પ્રેમના પુરાવા છે

આજે તમારે ભારતના અને તેમાં પણ ગુજરાતના નિશિતા રાજપૂત વિશે જાણવાની જરૂર છે જેમણે ગુજરાતની હજારો વંચિત છોકરીઓના ખોરાક, કપડાં અને શિક્ષણમાં મદદ કરવા ભંડોળ એકત્ર કરવા માટે એક દાયકા કરતાં પણ વધુ સમય પસાર કર્યો છે.

એક સમયે ગરીબીના કારણે પોતાને એક સંસ્થાએ ભણાવ્યો આને સમાજનું ઋણ ઉતારવા બાળકોને મફતમાં ભણાવે છે આ યુવાન. જન જાગૄતિ માટે ગામે-ગામ ફરી કરે છે નાટકો.

કહેવાય છે ને કે, ‘ભૂખ્યાને જમાડવું એ જ સાચું પુણ્ય છે!’ બસ આ જ વાતને સાર્થક કરે છે પાટણનાં નિવૃત્ત શિક્ષિકા.

વતનનું ઋણ ચૂકવવા ગુજરાત યુનિવર્સિટીમાં પ્રોફેસર એવી આ મહિલા ખૂદે છે કચ્છનું રણ. અગરિયાઓની સમસ્યાઓ જાણી લાવે છે તેનું સમાધાન

બાળપણમાં ઘરેથી ભાગેલ દેવ પ્રતાપે 2016માં વૉઈસ ઑફ સ્લમ NGOની કરી શરૂઆત, ગ્વાલિયરની ઝૂંપડીઓમાં દરરોજ 1000 બાળકોને કરાવે છે ભોજન

આજે પણ દેવગઢબારીયા જેવા આદિવાસી વિસ્તારોમાં ઘણા એવા લોકો છે, જેમને જમવામાં દાળ-ભાત-શાક-રોટલી મળી જાય તો સોનાનો સૂરજ ઊગ્યો ગણાય, આવા લોકોને 9 વર્ષથી મફતમાં ફુલ થાળી ખવડાવે છે 66 વર્ષના નિકુંજદાદા.

રસ્તામાં ક્યાંય પણ કોથળી મળે એટલે વીણી લાવે, તેને સાફ કરી તેમાં રોપા બનાવે. તેના માટે બીજ પણ જંગલમાં જઈને જાતે જ વણી આવે. આ શિક્ષકને લાગ્યું છે પર્યાવરણ બચાવવાનું ઘેલું. મફતમાં વહેંચે છે રોપા અને બીજ.

કનૈયાલાલ માણેકલાલ મુનશી જેને હજી પણ ઘણા લોકો ક.મા.મુનશી તરીકે સંબોધે છે તે એક એવું બહું આયામી વ્યક્તિત્વ હતું કે તેમના દ્વારા કરવામાં આવેલા વિવિધ કાર્યોનો આપણે પરિચય મેળવીએ ત્યારે થાય કે ગુજરાતની પાવન ભૂમિ પર જન્મ લેનાર તેઓ ખરેખર કોઈ સામાન્ય વ્યક્તિ ન હતા.

કોરોનાકાળનાં કઠિન સમયમાં લોકોની સાથે-સાથે અબોલ જીવોની નિસ્વાર્થ ભાવે સેવા કરનારા 5 ગુજરાતીઓ, જેઓ સમાજ માટે છે ઉત્તમ ઉદાહરણ